Grzejnik skrojony na miarę

1531 odwiedzin
24 Sep 2015

Optymalny dobór grzejników do pomieszczeń jest sprawą bardzo ważną, szczególnie wobec nieubłaganie wzrastających w ostatnich latach cen energii i jej nośników. Nowo wznoszone domy powstają dziś według projektów, w których na oszczędność energii kładzie się znacznie większy nacisk niż dawniej, coraz częściej też widzi się modernizację starych budynków w celu dostosowania ich do dzisiejszych norm cieplnych.

Z tych też przyczyn od pewnego czasu firmy oferujące np. systemy ociepleń ścian czy termoizolacyjne okna zarabiają na swoich produktach szczególnie dobrze, nawet na tle ostatniego prosperity  w całej branży budowlanej. Jako klienci, w warunkach obecnej przewagi popytu nad podążą, musimy się niestety z tym zjawiskiem pogodzić, nie znaczy to jednak, że nie warto próbować takiego zoptymalizowania kosztów inwestycyjnych, by zyski z oszczędności energii w jak największym stopniu przewyższały poniesione na ten cel wydatki. Kilka zamieszczonych poniżej praktycznych rad pomoże dokonać dobrego wyboru grzejników wodnych do naszych mieszkań.

Jaki grzejnik?

Na rynku jest obecnie dostępnych wiele rozmaitych typów grzejników, które można dopasowywać do konkretnych typów instalacji i konkretnych warunków panujących w pomieszczeniach:

1.)Grzejniki członowe zbudowane są z jednakowych elementów zwanych członami lub, popularnie, „żeberkami”. Wykonane są najczęściej z żeliwa, stali lub aluminium (a właściwie specjalnego stopu aluminiowo-krzemianowo-miedziowego). Każdy z tych materiałów ma swoje wady i zalety, np. żeliwo – materiał na grzejniki dominujący w latach PRL – jest odporne na korozję, za to bardzo ciężkie, przy tym duża pojemność cieplna sprawia, że grzejniki powoli się nagrzewają, ale i powoli stygną. Grzejniki stalowe są mniej odporne na korozję, za to lżejsze i łatwiejsze do sterowania (szybciej rozgrzewają się i stygną). Te same zalety (lecz w jeszcze większym stopniu) mają grzejniki aluminiowe, są jednak one przy tym najbardziej podatne na uszkodzenia i odkształcenia mechaniczne.

2.)Grzejniki płytowe (panelowe) wykonane są najczęściej ze stali,  charakteryzują się małą pojemnością wodną i równie małą bezwładnością cieplną, dzięki której szybko się rozgrzewają. Są lekkie, ale zarazem podatne na korozję.

3.)Grzejniki konwektorowe posiadają poziomy element grzewczy, który nagrzewa powietrze unoszące się następnie do góry i rozchodzące się po całym pomieszczeniu. Konwektory mają małą pojemność wodną, niewielką masę i wymiary, dzięki czemu nagrzewają się zaraz po włączeniu pieca, są też jednak  najmniej wydajne, dlatego używane są przede wszystkim jako dodatkowe źródło ogrzewania.

Większość wymienionych wyżej grzejników najlepiej pracuje w instalacjach cieplnych z wymuszonym obiegiem (wyjątkiem są tu grzejniki członowe, które sprawdzają się dobrze w instalacjach grawitacyjnych). Nie jest to jednak bezwzględną regułą, gdyż obecnie w sprzedaży jest wiele typów grzejników dostosowanych do instalacji najrozmaitszego rodzaju. Warto w każdym razie zwrócić uwagę na zagrożenie korozją, co jest szczególnie istotne w przypadku instalacji otwartych wykorzystujących kotły ogrzewane paliwem stałym. Coraz popularniejsze staje się też automatyczne sterowanie ogrzewaniem, oparte na samoczynnych włącznikach uruchamiających się w zależności od temperatury w pomieszczeniach. Przy takim rozwiązaniu najkorzystniej jest stosować grzejniki o mniejszej pojemności wodnej, które umożliwiają bardziej elastyczne sterowanie temperaturą.

Wybór rodzaju grzejnika powinien być podyktowany nie tylko jego wydajnością i funkcjonalnością, ale także względami estetycznymi. Przykładowo, w pomieszczeniach reprezentacyjnych najlepiej „zamaskowane” są grzejniki panelowe lub zbudowane ze specjalnych konglomeratów kamiennych, najmniej miejsca w mieszkaniu zabierają grzejniki płytowe (które można przesłonić estetycznymi ekranami, dodatkowo zwiększającymi powierzchnię grzejną), w łazienkach dobrze sprawdzają się grzejniki rurowe, które służą także jako suszarki itp. Dlatego też rodzaj grzejników powinien być bezwzględnie ustalony z architektem już na wstępnym etapie projektowania budynku lub wystroju wnętrza.

Obliczanie mocy

Przyjmuje się na ogół, że dla lokali mieszkalnych wystarczy zapewnienie mocy grzewczej rzędu 40÷52 W/m3, a więc – w przypadku pomieszczeń o typowej wysokości 2,5 m – ok. 100÷130 W/m², przy czym w nowoczesnych, dobrze izolowanych domach powinien wystarczyć znacznie niższy wskaźnik, rzędu 70÷85 W/m². W łazienkach moc powinna być nieco większa (nawet ok. 120 W/m²), zaś w kuchniach nieco mniejsza, chyba że te ostatnie stanowią część pomieszczeń mieszkalnych. Tak więc do ogrzania np. sypialni o powierzchni 16 m² i zwykłej wysokości, umieszczonej w dobrze ocieplonym budynku, potrzeba mocy grzejników minimum 16 x 70 = 1120 W. Przy wyborze grzejnika do pomieszczenia o danej powierzchni należy oczywiście zwrócić uwagę na deklarowaną przez producenta moc, a także na parametry techniczne konieczne do uzyskania tej mocy (parametry te to: temperatura wody zasilającej, temperatura wody wychodzącej, temperatura w pomieszczeniu). W instalacjach ogrzewanych zwykłymi kotłami wysokotemperaturowymi grzejniki pracują zwykle przy parametrach 90/70/20°C i w tych warunkach np. dla zwykłych grzejników żeliwnych przyjmuje się moc 70÷130 W dla jednego żeberka; tak więc dla dobrego ogrzania opisanego wyżej pomieszczenia potrzeba by ok. 9 żeberek (1120 (wymagana moc grzejnika) / 130 (moc jednego żeberka) = 9 ). Jednak już w instalacjach wykorzystujących kotły niskotemperaturowe parametry wynoszą 75/60/20°C, a przy kotłach kondensacyjnych nawet 55/45/20°C, tak więc w tych przypadkach grzejniki powinny być większe, odpowiednio 1,5 i 2,5 raza. Są to jednak tylko dane przybliżone – polegać należy przede wszystkim na udostępnianych przez większość producentów tabelach do wyliczania mocy danego typu grzejników w zależności od parametrów pracy.

Samodzielnego oszacowania optymalnych parametrów grzejników najprościej dokonać w domach wznoszonych również samodzielnie, według własnego projektu i ogrzewanych z własnego źródła ciepła. Znając dobrze parametry cieplne ścian, ciśnienie i temperaturę wody w instalacji możemy dokonać obliczeń według powyższego wzorca ze stosunkowo niewielkim marginesem błędu w wyniku. Gorzej jest jednak z budynkami z ogrzewaniem zdalaczynnym, czyli z miejskiej sieci cieplnej, szczególnie z mieszkaniami w domach wielorodzinnych. W takich przypadkach wszelkich informacji na interesujące nas tematy powinien teoretycznie udzielić administrator budynku lub miejscowy zakład energetyki cieplnej, jednak z wiarygodnością uzyskanych w ten sposób danych może być bardzo różnie, szczególnie jeżeli chodzi o starsze, nieremontowane gruntownie budynki. Dlatego też w tej sytuacji należy zastanowić się nad skorzystaniem z usług specjalisty, który na miejscu dokona odpowiednich pomiarów i pomoże w obliczeniu optymalnych parametrów grzejników, uwzględniając przy tym także lokalne uwarunkowania klimatyczne. Za opłatą stanowiącą ułamek kosztów inwestycyjnych unikniemy w ten sposób zarówno niebezpieczeństwa niedogrzania pomieszczeń, jak i niepotrzebnego, a kosztownego przeskalowania instalacji grzewczej.

Pamiętajmy

Projektując wielkość i usytuowanie grzejników, należy przede wszystkim pamiętać, że najlepiej spełniają one swoją rolę w tych miejscach pomieszczeń, w których występują największe straty ciepła. Dlatego też grzejniki zazwyczaj umieszcza się na ścianach zewnętrznych pod oknami – z bezwzględnym zachowaniem co najmniej 10 cm odstępu od krawędzi grzejnika zarówno do parapetu, jak i do podłogi. Większość grzejników posiada zasilanie boczne, tj. wody doprowadzana i odprowadzana jest za pomocą króćców umieszczonych z boku, przy czym rura dopływowa powinna być zawsze umieszczona powyżej odpływowej. W przypadku grzejników o dużej długości, spotykanych w obszernych pomieszczeniach, korzystniej jest zastosować zasilanie krzyżowe, w którym woda doprowadzana jest górą, a odprowadzana z przeciwległej strony dołem, co zapewnia bardziej równomierny rozkład temperatur na powierzchni grzejnika. Wadą zasilania bocznego jest często konieczność doprowadzania wody do grzejników za pomocą długich, mało „dekoracyjnych” rur prowadzonych od ściany. Dlatego też w nowo wznoszonych budynkach coraz częściej spotyka się zasilanie dolne za pośrednictwem króćców umieszczonych na dole grzejnika, poprowadzonych do rury instalacyjnej poniżej poziomu podłogi. Rozwiązanie takie jest o wiele bardziej estetyczne od tradycyjnego, choć zarazem może sprawiać pewne kłopoty przy sprzątaniu. Wybór taki jest jednak możliwy jedynie w nowych lub gruntownie (z wymianą całej instalacji grzewczej) remontowanych domach. W pozostałych przypadkach jesteśmy w zasadzie skazani na zasilanie boczne, warto zatem przy doborze grzejników pamiętać, że w ogromnej większości budynków wznoszonych w ostatnich kilkudziesięciu latach stosowano jednolity, normatywny rozstęp 500 mm pomiędzy rurą dopływową a odpływową.

W mieszkaniach lub domach ogrzewanych zdalaczynnie warto zastanowić się nad grzałkami elektrycznymi podłączonymi do grzejników w pomieszczeniach, w których chcemy utrzymywać podwyższoną temperaturę przez cały rok, np. w łazienkach czy w ogrodach zimowych. Takie rozwiązanie jest szczególnie często spotykane w przypadku rurowych grzejników łazienkowych, które np. także w lecie mogą służyć do szybkiego suszenia prania czy wilgotnych ręczników. Tego rodzaju grzejniki wodno-elektryczne oferowane są w rozmaitych rozmiarach i wariantach mocy, oczywiście z nieodzownymi certyfikatami bezpieczeństwa. Podgrzewając elektrycznie wodę w grzejniku, należy przy tym koniecznie pamiętać o zamknięciu zaworu łączącego go z resztą instalacji, tak by ogrzewać jedynie własną łazienkę, a nie – przy okazji – całe miasto.

Na koniec jeszcze raz wypada podkreślić konieczność dokładnego dostosowania grzejników do istniejącej lub projektowanej instalacji. Przykładowo, grzejniki aluminiowe nie powinny być stosowane w instalacjach z elementami miedzianymi, gdyż powoduje to przyspieszoną korozję, którą tylko w pewnym stopniu mogą spowolnić tzw. inhibitory (specjalne substancje chemiczne dodawane do wody) i przekładki dielektryczne na stykach różnych metali. Korozja – szczególnie grzejników stalowych – jest też zagrożeniem dla instalacji otwartych oraz zbudowanych częściowo z tworzyw sztucznych, w których woda ma zazwyczaj zwiększoną zawartość tlenu; w tym drugim przypadku można temu częściowo zaradzić, stosując specjalne bariery antydyfuzyjne. Przede wszystkim zaś należy bezwzględnie stosować się do podanych przez producentów grzejników parametrów dotyczących jakości wody, jej temperatury i ciśnienia, gdyż w przeciwnym wypadku nie tylko narażamy się na szybsze od zakładanego zużycie instalacji, ale też na utratę zabezpieczenia gwarancyjnego.

Wszystko o grzejnikach i innych metodach ogrzewania na http://www.pomyslnamieszkanie.pl/blog/category/grzejniki

Galeria:
Ostatnia modyfikacja: 11 Apr 2017
Powiązane artykuły:


Zapisz się
do naszego
newslettera

Powyższe pole jest puste. Wpisz swój adres e-mail, po czym kliknij Zapisz się